NERWICA –przydatne kompendium wiedzy

                    (Pochodzenie, kategorie, przyczyny, diagnoza, leczenie)

Jest to termin odnoszący się do niepsychotycznej choroby psychicznej, która wywołuje uczucie niepokoju oraz upośledza funkcjonowanie.

Słowo „nerwica” oznacza „zaburzenie nerwowe” .Niektórzy specjaliści używają tego terminu, aby opisać objawy lękowe i związane z nimi zachowania lub opisać zakres chorób psychicznych poza zaburzeniami psychotycznymi jak np. schizofrenia, zaburzenie urojeniowe. Inni, szczególnie psychoanalitycy (psychiatrzy, którzy stosują psychoanalityczny model leczenia, spopularyzowany przez Freuda i Carla Junga), używają tego terminu do opisania samego procesu wewnętrznego, zwanego nieświadomym konfliktem, który wyzwala lęk charakterystyczny dla nerwicy.

Zaburzenia neurotyczne różnią się od zaburzeń psychotycznych tym, że osoba z objawami neurotycznymi jest mocno osadzona w rzeczywistości, a pacjent psychotyczny nie. Istnieje kilka głównych tradycyjnych kategorii nerwic psychicznych. Obejmują one:

• Nerwicę lękową – chorobę psychiczną cechującą się nadmiernym niepokojem i zamartwianiem, czasami obejmująca ataki paniki i objawiająca się objawami fizycznymi, takimi jak drżenie, ból w klatce piersiowej, pocenie się i nudności.
• Nerwicę depresyjną – chorobę psychiczną charakteryzującą się głębokim poczuciem smutku lub rozpaczy oraz brakiem zainteresowania sprawami, które kiedyś stanowiły przyjemność.
• Nerwicę obsesyjno-kompulsyjną z uporczywymi i niepokojącymi nawrotami natrętnych myśli lub obrazów (obsesji) oraz powtarzających się zachowań lub działań umysłowych (kompulsje).
• Somatyzację (wcześniej zwaną nerwicą histeryczną)  z charakterystyczną obecnością rzeczywistych, znaczących objawów fizycznych, których nie można wyjaśnić stanem chorobowym, a będących przejawem lęku lub innego niepokoju psychicznego.
• Zespół stresu pourazowego (zwany także nerwicą wojenną), którego charakterystyczną cechą jest poważny stres i niepełnosprawność funkcjonalna spowodowane byciem świadkiem traumatycznego zdarzenia, takiego jak wojna lub każde inne zdarzenie, które wiązało się ze śmiercią lub poważnymi obrażeniami.
• Nerwica kompensacyjna – nie jest to prawdziwa nerwica, ale forma złośliwości lub udawania symptomów psychologicznych dla korzyści finansowych lub innych korzyści osobistych.

Badania przeprowadzone w Wielkiej Brytanii wykazały, że osoby o niższym standardzie
życia mają większą skłonność do zaburzeń nerwicowych. Możliwe, że czynniki genetyczne predysponują daną osobę do lęku i nerwicy, a czynniki zewnętrzne, takie jak status społeczno ekonomiczny, wywołują objawy. Nerwica powinna być leczona przez terapeutę, psychologa lub psychiatrę. Leczenie zaburzeń nerwicowych zależy od występujących objawów i poziomu dyskomfortu, jaki odczuwa pacjent. Sposoby leczenia są podobne do leczenia innych zaburzeń psychicznych i mogą obejmować psychoterapię, terapię poznawczo-behawioralną, terapie kreatywne (np. arteterapia lub muzykoterapia), terapie holistyczne, hipnoterapię, przyjmowanie leków zapisanych przez wykwalifikowane lekarza psychiatrę, oraz ćwiczenia relaksacyjne.

Na podstawie: https://psychology.jrank.org